Диꙗ
Диꙗ · ѥѩжє ꙁнакъ · и латиньскꙑ Iuppiter[1]· планита ѥстъ Слъньчьнѣи сѷстимѣ · ꙗжє отъ Слъньца ѥстъ пѧтаꙗ ⁙ Имаѥтъ 79 природьнъ съпѫтьникъ · ихъжє бол҄ьшє сѫтъ Їѡ · Єѵрѡпа · Ганѷмидъ и Каллїстѡ
Около Слъньца Диꙗ въ 11 лѣто обѣгаѥтъ и около своѩ жє оси въ 9 часъ сѧ вращаѥтъ
Кладѧꙃи
исправлѥниѥ- ↑ Юпітэр (грэч. Зеўс), вярхоўны бог-цар; бог неба, грому і маланкі; «бацька багоў». Сумяшчаў у сабе функцыі мноства мясцовых божастваў - ён быў заступнікам земляробства, вінаградарства, ахоўнікам межаў, абаронцам свабоды, а таксама лічыўся богам вайны і перамогі. Роля культу Ю. узрасла пасля адкрыцця Капіталійскага храма трох багоў - Ю., Юноны і Мінервы (т.зв. «Капіталійская трыяда»).